onrust in het donker en politieke spelletjes

Alleen in het donker. De wind ruist door de bomen. Schaduwen van zwaaiende taken in het schaarse maanlicht. Deuren slaan dicht. De regen dondert uit de hemel. Lichtflitsen in de verte. De bonobo’s schreeuwen. De kat miauwt klaaglijk. Voetstappen naderen. Ik verstijf.
Ik zie niets!

Het is Jean-Claude die even bij mij komt schuilen. Het duurt even voor ik ontspan.
Hoewel ik niet bang ben in het donker, niet bang ben voor onweer en niet bang ben om alleen te zijn, maakt de combi me blijkbaar toch onrustig. JC rookt zijn sigaretje, we maken een praatje, hij gaat weer aan het werk, ik doe ook weer een poging. Ik heb nog twintig minuten batterij. Daarna is het toch bedtijd. Het is heel grappig hoe je lijf reageert op het gebrek aan licht. Je wordt acuut zo moe! Als er geen stroom is, lig ik rustig om 21.30u. al in bed, wat vrij wonderlijk is voor iemand die er normaal niet voor twaalven in ligt. Daarbij is het nog even leuk om te weten dat je hier om 18.30u al geen hand meer voor ogen ziet. Letterlijk. Tenzij het volle maan is....


Diamanten, olie en uranium

Inmiddels heb ik hier een aantal leuke, maar zeker ook zeer interessante contacten opgedaan. Ik heb rond de tafel gezeten met journalisten, regeringsadviseurs, presidentskandidaten, hoge piefen uit VN, ambassades en het leger. Ik heb inside information gekregen die ik hier niet zomaar op tafel kan gooien. Een ding is zeker, er worden hier hele nare spelletjes gespeeld. Dat de regering hier niet is zoals die zou moeten zijn, is duidelijk. Het is een WAANZINNIG rijk land, maar de bevolking is broodarm. Wat verrassend is, is dat het niet alleen de Congolese regering is die hiervoor zorgt. Amerika (natuurlijk), Frankrijk en Belgie zitten er tot over hun nek in. Ook de Russen en de Belgen zijn niet zuiver op de graat. Het zijn niet de Congolezen, maar ook niet de Congolese regering die bepalen wat er gebeurt in dit land. Dit levert niet alleen armoede op, maar ook miljoenen (!!) doden. Ik word echt misselijk van de rol die het westen hier speelt en daar zijn schijnheilige hulpacties tegenover zet. Wie weet uberhaupt hoe rijk dit land is en hoe enorm haar olievoorraad? Ooit wat over gehoord? Er is hier te veel waar te veel mensen (landen) interesse in hebben. De bevolking heeft ontzettend veel vertrouwen in de zogenaamd democratische verkiezingen. Ik zie het somber in.

Ik weet dat dit geen vrolijk verhaal is, maar naast de lieve bonobo’s is ook dit de realiteit van dit land. Een realiteit waar de mensen waar ik om ben gaan geven mee moeten leven. Ze hebben zich aangepast, maar willen allemaal zo graag met me mee naar het rijke Nederland.... Hoe ironisch. Komen wij aan met onze gesubsidieerde landbouw tegenover een land dat alles heeft. Ik vertel ze hoe koud het hier wordt in de winter en dan zakt het enthousiasme al wat ;) Vervolgens vertel ik nog wat meer over de realiteit van ons land en dat ik zo graag hier zou wonen. Dat levert standaard een enorme glimlach op een een opsomming van redenen waarom ik dat inderdaad zou moeten doen. Doel bereikt :D Inmiddels heb ik mijn eerste serieuze huwelijksaanzoek binnen, dus wie weet ;)

Hoe dan ook: Toch houd ik van dit land en ik kom hier zeker terug

Liefs uit Lola!!
PS. Bizar: een bekende van mij hier maakt een tocht de jungle in, heel ver naar het noorden, waar je lianen moet kappen om over de weg te kunnen rijden. Eindbestemming: Bili, een klein stadje waar geen kip ooit van gehoord heeft. Als hij terug is en ik vraag hoe zijn trip is geweest, krijg ik het antwoord je krijgt de groetjes. Huh?? Ja, de groetjes uit Bili...... Van Jeroen een studiegenoot die daar onderzoek naar schildpadden blijkt te doen... Hahahaha. Echt bizar!!