Verlangen en Verdriet

Wat zal het fijn zijn om weer eens een mooi jurkje en zomerse schoentjes aan te trekken, mijn haar leuk te doen, me op te maken en een lekker luchtje op te doen…….
Hier breng ik mijn tijd door in lekkere praktische kleren. Veel zakken, snel drogend en beschermend tegen allerlei insecten. Een groot gedeelte van de dag zit er zand in mn haar en poep en fruit op mn kleren. Alles is klam en warm. Ik douche twee keer per dag en kleed me om, maar toch. Lekker optuttten en onder de mensen komen, dansen, een terrasje, wat heb ik daar een zin in! :D

Ook weer gezellig samen eten. Als ik een oude vrijster mocht worden, moet ik in elk geval iemand vinden die het gezellig vindt om samen met mij te eten. Anders blijft er weinig van me over ben ik bang. Hoewel het eten hier aan alle kanten mee valt, moet ik mezelf elke avond een schop onder mn kont geven. Ik vind het echt helemaal niks in mn eentje....

Natuurlijk zijn er veel meer dingen waar ik naar verlang: muziek, knuffels, allerlei soorten eten, gaan en staan waar ik wil, dansen, op pad met mn hondjes, een goed boek, uitslapen, uiteten, goede film, en weet ik het wat aan westerse genoegens en....... jullie zien natuurlijk! Bijpraten, wijntje erbij :)

Het zijn allemaal dingen waar ik met verlangen naar uitkijk, ik hoop alleen dat het genoeg is om de “Afrika-dip” na afloop te voorkomen. Er is namelijk ook zo veel dat ik ga missen!

Allereerst en ver voorop de BONOBO’S. Ik ben op alle tweeenvijftig stuk voor stuk verliefd geworden. Er zijn een aantal mensen die ik zeker ga missen, maar daar kan ik gelukkig contact mee houden. De natuur, de warmte, het avontuur, het is heel moeilijk te omschrijven wat me zo heeft betoverd. Het is iets heel anders dan Zuid Afrika en toch hebben beide landen hetzelfde effect: ik wil niet meer weg!!

Ik ben mezelf hier weer zo hard tegen gekomen. Ik heb heel wat traantjes verspild en heel Congo met alles wat zich erin bevindt vervloekt. Natuurlijk was het af en toe eenzaam, maar dat bleek niet hetgene te zijn wat me het meeste uitdaagde. Ik blijk verrassend goed alleen te kunnen zijn.
Het was allereerst mijn perfectionisme waar ik tegenaan liep. Niets loopt hier ook maar een dag zoals het zou moeten lopen. Ik heb veel moeite gehad om te accepteren dat ik lang niet altijd, zeg maar heel erg vaak (!) niet de data kon verzamelen die ik wilde en nodig had. Grote frustratie. Uiteindelijk heb ik toch de knop om kunnen zetten. Dit is Afrika en er is geen kip die onder deze omstandigheden perfecte data afleverd. Voor mij een hele stap.
Daarbij heb ik een extreme test van mijn probleemoplossend vermogen gehad :s Werkelijk ieder stukje apparatuur dat ik bij me heb is wel kapot geweest. Ook persoonlijke spullen zijn kapot gegaan of verdwenen. Ik heb geleefd zonder water en zonder electriciteit. Ik heb allerlei enge tropische dingen onder de leden gehad. Ik heb geleefd met mensen met een heel andere en voor mij heel moeilijke (doch niet onbegrijpelijke) mentaliteit. Ondanks alles heb ik uiteindelijk goede data verzameld en mijn steentje bij gedragen aan het laten doordraaien van Lola.
Ik heb contacten gelegd met mensen die voor mijn toekomst belangrijk kunnen zijn. Hierbij heb ik me soms erg aangepast en o.a. mijn soms wat erg uitgesproken meningen ingeslikt. ;) Uiteindelijk bleek ik dan overweg te kunnen met mensen waar ik normaal erg veel moeite zou hebben. Dat was heel leerzaam voor mijn aanpassing in een toekomstig werkveld. (jaja het komt vast ook op andere momenten nog van pas)
In de uren die ik alleen doorbracht heb ik veel nagedacht. Ik zal jullie niet lastig vallen met mijn vele overpeinzingen, maar een ding is zeker: ik heb de juiste studie gekozen. Ik wist al heel lang wat ik wilde in de toekomst, maar dat is nu allemaal nog veel zekerder geworden en heeft meer vorm gekregen.

Al met al was het een waanzinnig leerzame ervaring die ik voor geen goud had willen missen. Ik heb het ook heel erg naar mijn zin gehad en zal hier de rest van mijn leven met veel plezier aan terug denken!!

Ik zal vele van jullie snel weer zien :D Morgen stap ik op het vliegtuig. Ik wil jullie hartelijk bedanken voor de interesse in mijn verhalen! Ik vond het af en toe best een beetje eng, maar jullie reacties waren gelukkig enthousiast. Ik wil iedereen extra bedanken voor het plaatsen van reacties op mijn berichten, elke keer weer erg leuk om te lezen, ik keek er echt naar uit!
Tot snel!

Voor de laatste keer: Liefs uit Lola!!

PS op de foto’s kunnen jullie zien wie er als verstekeling mee komt…. Mijn trouwste maatje hier die mij door menig eenzaam uurtje heeft gesleept.